Ik las een m/m versie van een Bouquetreeksachtig boek. Zoals eerder gezegd een discutabel genre maar wel goed dat er ook m/m versies van bestaan. En hopelijk wordt dat dan niet benadrukt maar beschreven als net zo vanzelfsprekend als de heteroversie.
Dit boek, Try, Temptation #1 van Ella Frank maakte het mij niet makkelijk om iets positiefs te zeggen. Geen diepgaande gesprekken (überhaupt nauwelijks gesprekken), flat characters, veel strakke kaaklijnen en mannen die ‘hot AF’ zijn.
De hoofdpersonen in dit deel zijn Logan en Tate.
Bij de naam Tate denk ik gelijk aan Andrew Tate maar daar heeft de hoofdpersoon weinig overeenkomsten mee. Daar is dan ook gelijk het meest positieve aan dit boek mee gezegd.
Deze Tate zit middenin in een scheiding en werkt in de bar waar Logan regelmatig na zijn werk wat komt drinken. Tate weet dat flirten met klanten tot fooien leidt en aangezien hij een ‘gorgeous’ man is gaan klanten daar graag in mee.
Logan is een arrogante asshole, een afschuwelijke man die zich blijft opdringen aan Tate, ondanks dat deze aangeeft straight en niet geïnteresseerd te zijn. Dat Tate uiteindelijk toch op Logan valt doet niets af aan het onuitstaanbare en grensoverschrijdende gedrag van Logan.
Logan laat zich het best omschrijven als een alfamannetje dat het liefst over Tate heen zou pissen om zijn territorium af te bakenen. Na één blik op Tate weet hij dat hij Tate wil en zal bezitten en hij is het soort man dat altijd zijn zin krijgt, zowel bij vrouwen als bij mannen. En dus is de vraag alleen hoe lang het zal duren voor Logan zijn zin krijgt. Niet lang.
Wat volgt is een verhaal dat voor 96 % bestaat uit expliciete seks en haantjesgedrag. De overige 4 % zijn zonder dat ook gewoon kut. Niet lezen dus.
Overigens wel mijn Engelse woordenschat uitgebreid met woorden als rim en pre-cum en je zult zien dat dat nog van pas gaat komen.
Maar ja, is 1 boek dan typerend voor een genre?
Ik las ook Egotistical puckboy, Puckboys #1 van Eden Finley (niet doen), Trying it, Metropolis #4 van Riley Hart (ook vooral niet doen), One time only, One time only #1 van Lauren Blakely (queer versie van The bodyguard, een film die ik tenenkrommend sentimenteel vond en vergeleken daarbij was dit boek niet eens heel erg slecht) en Deal Maker, Mixed Messages #2, van Lily Morton. Natuurlijk is ook dit verhaal één groot cliché. Maar pas na 43 % de eerste seks (en geloof me, dat is bijzonder in dit genre) en dan alleen nog maar blowjobs. De 2 mannen in dit verhaal zijn grappig en overwegend cute en hun liefde voor het zoontje van een van hen is roerend. Het zijn geen alfamannetjes die hun gebied afzetten en ze hebben discussies over boeken – ze kunnen dus lézen. Ik durf het bijna niet te zeggen/schrijven maar ik heb dit boek met plezier gelezen en zelfs een paar keer hardop gelachen.
Thank fuck.
Leave a Reply